Η Ασημίνα Ιγγλέζου στον «Κύκλο των Γιγάντων», γιατί δύο φορές δεν είναι αρκετές

Η Ασημίνα Ιγγλέζου στον «Κύκλο των Γιγάντων», γιατί δύο φορές δεν είναι αρκετές

Ήταν τον Σεπτέμβρη του 2019, όταν το πεπρωμένο με έφερε στην Κοιλάδα της Αόστα, στις Ιταλικές Άλπεις, να αγωνιστώ στον «Κύκλο των Γιγάντων» (Tor des Geants), έναν αγώνα ορεινής υπεραντοχής 350 χιλιομέτρων, που οι ανήφοροί του είναι σαν τρία Έβερεστ στη σειρά. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βλέπει σαν άθλο και μόνο τον τερματισμό σε αυτόν τον αγώνα, κάτι που κατάφερα τελικά μετά από έξι συνεχόμενες ημέρες και νύχτες.

Οι άνθρωποι όμως χαρακτηρίζονται από την τάση να εξελίσσονται και να βελτιώνονται και πάντα να βάζουν μακρύτερα τα όριά τους. Και τα όρια ξεπερνιούνται όταν δεν βάζεις όρια στα όνειρά σου! Το όνειρο λοιπόν, ήταν εκείνο που με έκανε να επιστρέψω στον “Tor” το 2022. Τότε κατάλαβα πως τελικά το να βάλεις τον εαυτό σου να επαναλάβει μια δοκιμασία τέτοιου μεγέθους , δεν την κάνει και πιο εύκολη. Το αντίθετο θα έλεγα, γιατί γίνεσαι περισσότερο απαιτητικός από τον εαυτό σου και τους στόχους που βάζεις. Με επίγνωση αυτής της δυσκολίας, το όνειρό μου ήταν που με έφερε και πάλι εκεί, ξεπερνώντας αυτά που πίστευα πως είναι τα όριά μου, βελτιώνοντας σημαντικά την προηγούμενή μου επίδοση εκεί.

Στις 10 του ερχόμενου Σεπτέμβρη θα βρεθώ για τρίτη φορά στη γραμμή της εκκίνησης του TOR. Αν αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να οδηγήσει κάποιον αθλητή για πολλοστή φορά σε μια αναμέτρηση με ένα αγώνα-θηρίο, είναι γιατί τον προκαλεί ασύστολα τις νύχτες στα όνειρά του. Δεν καταπατώ τα όριά μου αλλά έχω μάθει να τα επεκτείνω. Αισθάνομαι πως δικαιούμαι αυτή τη φορά να μη βάλω δικλείδες ασφαλείας, αυτές που οδηγούν με βεβαιότητα έναν αθλητή στον τερματισμό αλλά να ρισκάρω για το όνειρο. Είναι σαν έναν αναρριχητή που κάνει στην αρχή μια διαδρομή με ασφάλεια και μετά θέλει να την επιχειρήσει free solo.

Κλείνοντας, αν θα μπορούσα να δώσω συμβουλές σε κάποιον που θέλει να τερματίσει αυτόν τον αγώνα, θα προσπαθήσω να τις απαριθμήσω συνοπτικά παρακάτω:

  • Να οραματιστεί τον τερματισμό του, να το έχει σημαία του
  • Να μην εμπιστεύεται το καταπονημένο μυαλό του αλλά το πλάνο του για τον αγώνα
  • Να ακούει το σώμα του και να του προσφέρει την ανάλογη ξεκούραση και τροφή
  • Να φροντίσει να τον περιμένει μια παγωμένη μπύρα στον τερματισμό